Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940
Μέρος της Βαλκανικής Εκστρατείας του Β' Π.Π.
Έλληνες στρατιώτες στο Αλβανικό μέτωπο γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά του 1941
Χρονολογία	28 Οκτωβρίου, 1940 - 23 Απριλίου, 1941
Τόπος	Ήπειρος, Ελλάδα, Αλβανία
Έκβαση	Νίκη της Ελλάδας
Μαχόμενοι
Ιταλία Αλβανία	Ελλάδα
Αρχηγοί
Σεμπαστιάνο Βισκόντι Πράσκα (Αρχιστράτηγος τού Ιταλικού Στρατού μέχρι τις 9 Νοεμβρίου) Ουμπάλντο Σόντου (Αρχιστράτηγος τού Ιταλικού Στρατού μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου) Ούγκο Καβαλέρο (Αρχιστράτηγος τού Ιταλικού Στρατού από τα μέσα Δεκεμβρίου)	Αλέξανδρος Παπάγος (Αρχιστράτηγος τού Ελληνικού Στρατού)

Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 (στην Ελλάδα και Πόλεμος ή Έπος του 40)
ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας,
 η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941.
 Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου»,
 ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών,
 συνεχίστηκε ως Ελληνοϊταλικογερμανικός πόλεμος.

Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής του
φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία.
 Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ,
 θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξοναότι μπορεί και ο ίδιος
 να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες.
 Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939,
καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940,
 αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικήςΓερμανίας.
 Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια,
που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία
είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα,
Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα ΠρωθυπουργόΙωάννη Μεταξά,
στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά,
 τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση
 του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο,
 προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία
 του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.),
για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του
 για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
 Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»),
ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.

• Αξίζει να υπογραμμιστεί στο σημείο αυτό,
•  ότι ανεξάρτητα των όσων έχουν γραφεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα,
•  ο πόλεμος αυτός δεν ήταν αιφνίδιος. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, 
• η δε ημερομηνία αυτή της επίδοσης θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο
•  του φασισμού στην Ιταλία από το 1925.
•  Αλλά και από ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών που είχε αναπτυχθεί τότε,
•  σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα όπως αναφέρονται παρακάτω, 
• οδηγούσαν με απόλυτη ακρίβεια την επερχόμενη πολεμική σύγκρουση κατά την οποία η Ελλάδα
•  βρέθηκε τουλάχιστον έτοιμη να την αντιμετωπίσει.

Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου,
 σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών,
το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή τηςΧειμάρρας^[1].
 Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης,
 οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση.
 Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία,
 για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς.
 Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς,
 τρεις μέρες αργότερα,
 οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.

Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων
 κατά των δυνάμεων του Άξονα
 στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και
 ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη.
Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων
 επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου,
καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης,
 προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα.
Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941,
 ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα,
 με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.