28η Οκτωβρίου

Φέτος η Αφροδίτη μου τίμησε το ΟΧΙ του Μεταξά απαγγέλοντας το πρώτο της ποίημα και φυσικά μας έκανε όλους πολύ υπερήφανους !

Το ιταλικό τελεσίγραφο και η ελληνική αντίδραση

[[Αρχείο:Εφημερίδα_Έθνος_28_Οκτωβρίου_1940.jpg|thumb|240px|Εφημερίδα της εποχής, την 28η Οκτωβρίου 1940, αναγγέλλει τον πόλεμο.]]
Τα ξημερώματα της [[28 Οκτωβρίου|28ης Οκτωβρίου]] [[1940]], ο Ιταλός πρέσβης στην [[Αθήνα]], Εμανουέλε Γκράτσι, παρέδωσε στον Ιωάννη Μεταξά τελεσίγραφο του Μουσολίνι. Με αυτό, ο Ντούτσε ζητούσε να επιτραπεί η ελεύθερη διέλευση ιταλικών στρατευμάτων, τα οποία θα κατελάμβαναν απροσδιόριστα «στρατηγικά σημεία» εντός της ελληνικής επικράτειας. Ο Μεταξάς αρνήθηκε το τελεσίγραφο με τα λόγια: «''Alors, c'est la guerre''» ([[γαλλικά]]:«Λοιπόν, έχουμε πόλεμο»){{Cref|β}}. Η απάντηση στο ιταλικό τελεσίγραφο θεωρείται από αρκετούς ιστορικούς αποτέλεσμα πίεσης της κοινής γνώμης, κατ' άλλους προσωπική ενέργεια και απόφαση. Ορισμένοι πάλι σύγχρονοι  ιστορικοί πιστεύουν ότι η απόφαση του Μεταξά ήταν αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, αφού η Ελλάδα προετοιμαζόταν χρόνια για επικείμενη επίθεση εχθρικών δυνάμεων.  <ref>Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, Νίκος Βαρδιάμπασης κ.ά. Ο ίδιος ο Ι. Μεταξάς ανέπτυξε τη στρατηγική της Ελλάδας στην καταγεγραμμένη («''Ο Ελληνικός Στρατός κατά τον Δεύτερον Παγκόσμιον Πόλεμον - Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος 1940-41 - Η Ιταλική εισβολή 28/10/1940 μέχρι 13/11/1940''», έκδοσις ΓΕΣ/ Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, 1960) [[s:Ανακοίνωση Ι. Μεταξά προς τον Αθηναϊκό Τύπο, 30 Οκτωβρίου 1940|ανακοίνωσή του προς τους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του Αθηναϊκού Τύπου στο Γενικό Στρατηγείο (ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία»)]], την 30 Οκτωβρίου 1940.</ref> Τίποτα φυσικά δεν αποκλείει την συνύπαρξη και των τριών εξηγήσεων.

Εντός ολίγων ωρών, ξεκίνησε η ιταλική επίθεση, ενώ ο Μεταξάς απηύθυνε διάγγελμα<ref>[[s:Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)|Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)]]</ref> προς τον ελληνικό λαό<ref>Hadjipateras, C.N., ''Greece 1940-41 Eyewitnessed'', (Efstathiadis Group, 1996) ISBN 960-226-533-7</ref>, στο οποίο κατέληγε με τα εξής λόγια:  « Ὅλον τό Ἔθνος ἄς ἐγερθῆ σύσσωμον. Ἀγωνισθῆτε διά τήν Πατρίδα, τάς γυναίκας, τά παιδιά σας καί τάς ἱεράς μας παραδόσεις. Νύν ὑπέρ πάντων ὁ ἀγών. » Κατόπιν αυτού, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια και αντι-ιταλικά συνθήματα, ενώ διαδηλώσεις νέων εισέβαλαν σε ιταλικά γραφεία και επιχειρήσεις. Εκατοντάδες εθελοντές σε ολόκληρη την επικράτεια, άνδρες και γυναίκες, έσπευδαν στα στρατολογικά γραφεία για να καταταγούν<ref>Γουλής και Μαϊδής, ''Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος'' (Filologiki G. Bibi, 1967)</ref>. Ολόκληρο το έθνος ενώθηκε ενάντια στην ιταλική επιθετικότητα. Ακόμη και ο φυλακισμένος ηγέτης του παράνομου [[ΚΚΕ|Κομμουνιστικού Κόμματος]], ο [[Νίκος Ζαχαριάδης]], έγραψε ανοικτή επιστολή, ζητώντας από το λαό να αντισταθεί, παρότι εξακολουθούσε να ισχύει το [[Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ]] (περί μη επίθεσης μεταξύ [[ΕΣΣΔ|Σοβιετικής Ένωσης]] και [[Γερμανία|Γερμανίας]]), παραβαίνοντας έτσι την εκ Μόσχας κομματική γραμμή. Εντούτοις, σε δύο μεταγενέστερα γράμματά του κατηγορούσε το Μεταξά ότι έβαζε τη χώρα σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο και καλούσε τους Έλληνες στρατιώτες να λιποτακτήσουν και να ανατρέψουν το καθεστώς Μεταξά.

ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ .