10 Μέρες περάσαν αφότου ήρθε η νεράιδα....και όλα βαίνουν καλώς

Περάσανε κιόλας 10 μέρες από εκείνο το βράδυ που έκανε ο μπαμπάς μπάνιο και πήγαμε και μεις να κάνουμε τσίσα...και ενώ ήμασταν όλοι στο μπάνιο και οι μπαλκονόπορτες του σπιτιού ανοιχτές μπήκε μια νεράιδα και μας πήρε την πιπίλα και την πήγε ψηλά στον ουρανό να τη δώσει σε μωράκια που είναι μακριά από τη μαμά τους και θέλουν παρηγοριά...

Η πραγματική εκδοχή έχει ως εξής...πήγαμε στο μπάνιο(όπου υπήρχε συνωστισμός ) κάναμε τα τσίσα στην τουαλέτα παρακαλώ και με το βγήκαμε πήραμε το γάλα ,πήραμε τα παραμύθια αλλά δε βρίσκαμε την πιπίλα (που να τη βρούμε στο χάος από τα παιχνίδια)....μάλιστα δεν έβρισκα καμία από τις 4-5 που έχουμε.

Πηγαίνουμε λοιπόν στο κρεβάτι και αφού θυμήθηκα τη νεράιδα που είχε επισκεφτεί και ένα φιλικό μας σπίτι ...διηγήθηκα με αρκετό θεατρινισμό οφείλω να παραδεχτώ την παραπάνω ιστορία...Η Αφροδίτη λοιπόν που δε νύσταζε ιδιαίτερα στην αρχή το πήρε για παραμύθι όταν όμως ήρθε πραγματικά η ώρα για ύπνο  το μικρό μου έπαθε κυριολεκτικά σοκ...δεν έκλαιγε δεν γκρίνιαζε απλά είχε γουρλώσει τα μάτια και με κοιτούσε με ανοιχτό στόμα και απορημένη για το τι συνέβαινε...τα είπαμε 1,2,3,4,5...10 φορές απλά και ήρεμα και βγήκαμε στο μπαλκόνι κοιτάξαμε στον ουρανό και ζητήσαμε από τη νεράιδα αφού μας πήρε το "κάλο" (υποκοριστικό πιπίλας)  να μας φέρει μια μπάλα γιατί "εν έχω" ....

Κοιμήθηκε επιτέλους και τα ξημερώματα που ξύπνησε άρχισε να τη ζητάει, της έδωσα λίγο νερό με το μπουκάλι και αποκοιμήθηκε...Την επόμενη μέρα το ανακοινώσαμε στο σχολείο με καμάρι και χαρά.Αφού αφήσαμε τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές, το μεσημέρι με το που γυρίσαμε βρήκαμε πάνω στο κρεβάτι την πολυπόθητη έκπληξη....

Από τότε υπάρχουν κάποιες φορές που λέει "κάλο" και αμέσως χαμογελάει πονηρά ....

Βέβαια πολλές φορές όταν έχει ανησυχία ζητάει να της βάλω νερό στο μπιμπερό αλλά δεν με πειράζει...θα το ξεπεράσει και αυτό...

Εξάλλου καλοκαίρι είναι,ευκαιρία να πίνει περισσότερο νερό 

χε χε!

Τελικά ήταν πολύ ευκολότερο απ'όσο περιμέναμε...

Όσον αφορά την τουαλέτα είμαστε σε πολύ καλό σημείο...και αυτό σημαίνει ότι κοιμόμαστε πρωί - βράδυ χωρίς πάνα και 3η μέρα σήμερα πήγαμε και σχολείο χωρίς πάνα...

Φυσικά τα ατυχήματα άλλοτε είναι πολλά σε μικρό χρονικό διάστημα και άλλοτε μηδαμινά...

Νομίζω ότι το κορίτσι μου μεγάλωσε ...και είναι μόλις 27 μηνών(ούτε) .Όπως συζητάω τελευταία με φίλους και οικογένεια η ομιλία της και η επικοινωνία μας με ξεγελάει τόσο πολύ που μερικές φορές ξεχνάω ότι είναι μωράκι τοσοδούλι και τη μαλώνω για πράγματα που δε θα έπρεπε...συγνώμη μωρό μου αλλά είσαι πανέξυπνη και μου παίρνεις τα μυαλά την ψωνάρα μάνα!