Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ

Λοιπόν......απο πρόπερσι η μαμά μου άρχισε να ασχολείται με τον μπαχτσέ.....εμείς την κοροϊδεύαμε όταν πήγαινε κάτω μέρα μεσημέρι μες το κατακαλόκαιρο αλλά τα φασολάκια και τα καροτάκια μια χαρά τα τρώμε όλο το χειμώνα !!χιχι!

Φέτος λοιπόν τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ...βάλαμε ξυλολέβητα στο σπίτι και στη δουλειά ...τα ξύλα σε έλλειψη παντού και μας φέρνουν "παγάκια" αντί για ξύλα οπότε χθες το μεσημέρι πιαστήκαμε όλοι οικογενειακός και πήγαμε πίσω στο μπαχτσέ ....καθαρίσαμε τα κλαδέματα να τα έχουμε για προσάναμμα,
σκαλίσαμε το χώμα ...να είναι έτοιμο να υποδεχτεί τα σποράκια μας και.....έκλεψα και λίγες ριζούλες για βιολογικές φραουλίτσες!!!


και αφού ενθουσιαστήκαμε αρχίσαμε να κατεβάζουμε ιδέες τι θα φυτέψουμε , πως κλπ....
και μετά αποφασίσαμε να φτιάξουμε και κόμποστ  εδώ θα βρείτε κατατοπιστικές οδηγίες

είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε με αυτά που πετάμε και φυσικά το καλύτερο λίπασμα για τα λαχανικά μας ...εμείς είχαμε και ένα έτοιμο "κλουβί "που το είχαμε φτιάξει για ένα κουνέλι που είχε η αδερφή μου οπότε απλουστεύτηκαν κατά πολύ τα πράγματα ....

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ναι μεν κουραστήκαμε ...και χτες ίσως ήταν μόνο η αρχή αλλά όταν κάνουμε τέτοιες δουλειές με  παρέα τα πράγματα είναι ευκολότερα και φυσικά το σημαντικότερο είναι ότι η φύση μας αναζωογονεί ...μπορεί να τσακίσαμε τα χέρια μας και τη μέση μας αλλά όταν πήγα σπίτι ήμουν ανανεωμένη γιατί είδα και εγώ επιτέλους στα 28 μου οτι μπορώ να παράγω και μόνη μου φρέσκα βιολογικά λαχανικάκια να τρώει η μικρή μου...(γιατί μη φανταστείτε ως αρχάρια τόση ποσότητα θα βγάλω :) ) 

και να σας πω κάτι ???όταν μας χτυπάν αλύπητα από παντού η μεγαλύτερη δύναμη μας είναι το χιούμορ , η αγάπη και το μεράκι και πιστέψτε με είχαμε απ όλα όταν δουλεύαμε ...

Βέβαια θα μου πείτε κάποιοι και δίκιο θα έχετε ότι εσάς αυτή είναι η δουλειά σας και έτσι ζείτε και τα χέρια σας είναι πάντα σκασμένα και η μέση σας επίσης και παλεύετε για το μεροκάματο αλλά εγώ θέλω να δώσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας για όσους φοβόμαστε για το τι έρχεται στο μέλλον...

Αυτά....

Α και για να μη ξεχάσω πέρασα μια βόλτα από το το θερμοκήπιο γιατί ζήλεψα λίγο από τη ...γειτονιά 


και πήρα και εγώ τα δικά μου ζουμπούλια και τα μεταφύτεψα σε αυτές τις γλαστρούλες που πουλούσα κάποτε στο μαγαζί που είχα!




Σας φιλώ γλυκά και να θυμάστε ότι σιγά σιγά πρέπει να αποφασίσουμε να κάνουμε τη ζωή μας πιο "πράσινη" για λόγους οικονομικούς αλλά και περιβαλλοντολογικούς !

1 σχόλιο:

Rena είπε...

Ομορφο το μπλογκ σου αλλά ακόμα πιο όμορφη η μικρούλα σου,είναι μια γλύκα να την χαίρεσαι!!!!
Ευχαριστώ πολύ για την δημοσίευση της διεύθυνσης μου!!!
Τα ζουμπούλια σου μέσα στα μπουμπούκια,πολύ όμορφες γλαστρούλες!!!
Καλώς βρεθήκαμε!!!