Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ

Έχουμε πλέον εξαθλιωθεί ως λαός , αυτό το συνειδητοποιούμε κάθε μέρα και περισσότερο....
και είναι κάτι που δεν έχω καν τη διάθεση να αναλύσω ...Τι μας έχει μείνει πραγματικά για να αξίζει να χαμογελάμε...η οικογένεια μας ...
Τις τελευταίες δέκα ημέρες έφυγαν 2 κοντινοί άνθρωποι κοντινών μου ανθρώπων..
Όσο οξύμωρο και αν ακούγετε αυτά τα δύο γεγονότα με ξύπνησαν και με έκαναν να χαμογελάω κάθε πρωί που ξυπνάω δίπλα στον υπέροχο άντρα μου και την υπέροχη κόρη μου....Λαχταράω να δω τη μανούλα μου και τις αδερφές μου χωρίς τη μελαγχολία που με κυριαρχούσε τα τελευταία χρόνια...Δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς αυτά τα πλάσματα στην καθημερινότητα μου.
Δε με νοιάζει να μην έχω όσα υλικά είχα μέχρι τώρα...ειλικρινά δε το σκέφτομαι καν...Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να τους έχω δίπλα μου και να είμαι καλά να τους αγκαλιάζω .

Κλείστε την τηλεόραση, κλειδώστε τη μελαγχολία σε ένα ντουλάπι και ανοίξτε τις αγκαλιές σας ...
Αύριο ναι θα έχω να πληρώσω λογαριασμούς και ίσως ξεχάσω αυτό που νοιώθω αυτή τη στιγμή και γι αυτό το γράφω ...για να μπω αύριο στο Bloggaki μου να το διαβάσω και να ηρεμήσω ...

Ερωτάκι μου σε ευχαριστώ ...πρόσεχε τον εαυτό σου

2 σχόλια:

Andria είπε...

Χτες σκεφτόμουν ακριβώς τα ίδια...να είμαστε γεροί, δεν θέλω τίποτα άλλο...σήμερα όμως που ήρθαν απανωτά τα μπιλιετάκια...αναρωτιέμαι...πόσο μπορούμε να αντέξουμε ακόμα...

Ανώνυμος είπε...

ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ

....Ο ΑΝΤΡΟΥΛΗΣ ΣΟΥ