Ένα χρόνο μετά ...μετά τη γέννηση του υιού ...ένας χρόνος μαμά δύο επίγειων αστεριών ....
Από τη στιγμή που έγινα για πρώτη φορά μαμά και μάλιστα κουκουβάγια μαμά, διάβαζα αμέτρητα άρθρα που αναφερόταν στο πόσο λιγότερα πράγματα κάνεις με το δεύτερο παιδί ,,,,δεν σε πειράζει να του φοράς ρούχα από δεύτερο και τρίτο χέρι ,δεν σε απασχολεί αν σκεπάσεις το γιο σου με τη ροζ κουβέρτα της κόρης σου , δεν έγινε και κάτι αν δε το κάνεις μια μέρα μπάνιο και φυσικά δε πρόκειται να φωτογραφίσεις κάθε δευτερόλεπτο της ζωής του ... Ελάχιστα διαψεύστηκαν τα άρθρα αυτά και από μένα τον τελευταίο αυτό χρόνο ...ο λόγος όμως δεν είναι ότι απλά δεν προλαβαίνω αλλά νομίζω ότι πιο συνειδητοποιημένη πια ...ζω και απολαμβάνω περισσότερες στιγμές των παιδιών μου....απλοποίησα ας πούμε κατά κάποιον τρόπο τη ζωή μου απλά αναπνέοντας τη μυρωδιά τους και χαζεύοντας την ομορφιά τους ...
Δεν προλαβαίνω να αποθανατίσω τόσο συχνά όσο στο παρελθόν τα ταλέντα και τις τσαχπινιές της πεντάχρονης κόρης μου γιατί απλά δεν τη προλαβαίνω ...εξελίσσεται και μεγαλώνει τόοοσοοο γρήγορα....
Είναι υπέροχη αδερφή ..περίμενα ότι θα αντιμετωπίζαμε μεγάλα προβλήματα μιας και ήταν απόλυτα καλομαθημένη όσο ήταν μόνη ...Παρόλα αυτά μας διέψευσε με την ωριμότητα που διαχειρίζεται τα συναισθήματα της και πολύ περισσότερο τη ζήλια της ....που φυσικά αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να μας προβληματίζει περισσότερο ...Με συγκινεί το πόσο πολύ αγαπάει τον αδερφό της και πόσο προστατευτική είναι μαζί του χωρίς να μας επιτρέπει όμως να την παραμερίσουμε εξαιτίας του .
Είναι μια νεράιδα και θέλει όταν μεγαλώσει να γίνει κλόουν , ζωγράφος και κτηνίατρος η παιδίατρος ...σ'αυτό το τελευταίο δεν έχει καταλήξει ακόμη ...
Το αγόρι μου είναι κατ'αρχήν ΠΑΟΚ ....
του αρέσει πολύ ο Μίκυ και είναι το πιο όμορφο αγόρι που έχω δει στη ζωή μου 
Εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ στις 12/07/2014 μετά από μια κουραστική μέρα πήγαμε για το καθιερωμένο παγωτό στην πλατεία ,όταν έπεσε το γυάλινο μπωλ και το κορίτσι μου από πάνω του με το χεράκι του ,το τόσο μικρό και τρυφερό χεράκι του ...και ξαφνικά η πλατεία γέμισε αίματα και απο κει και πέρα και για πρώτη φορά κατάλαβα τι πάει να πει να είσαι μάνα και να μη μπορείς να βοηθήσεις το παιδί σου .,,,Χρειάστηκε να ταξιδέψουμε 120 χλμ, να μείνουμε στο νοσοκομείο για 2 νύχτες όλοι μαζί μιας που θήλαζα το 3 μηνών μωρό μου από τη μια και από την άλλη δε υπήρχε το σενάριο να αφήσω την κόρη μου μόνο με τον πατέρα της και να κάνει το κοριτσάκι μου χειρουργείο επι 2,5 ώρες με γενική νάρκωση ενώ μας είχαν πει οτι σε 20 λεπτά θα τελειώσουν .,,,,δε θέλω να θυμάμαι πως πέρασαν αυτές οι ώρες ...μέχρι που μπήκα μέσα και είδα το παιδί μου σχεδόν ναρκωμένο και ξεκίνησε πάλι να χτυπάει η καρδιά μου ....Ξέρω πως υπάρχουν στον κόσμο μας πολλά άσχημα , πως υποφέρουν πολλά παιδιά και μάνες που πρέπει να αντέξουν πολύ περισσότερα από τις 2 αυτές ώρες που πέρασα εγώ ...Από κείνη τη μέρα και ύστερα εκτιμώ, σέβομαι και θαυμάζω δύο και τρεις φορές περισσότερο αυτούς τους ανθρώπους ...Εύχομαι αυτό να ήταν το τελευταίο που περάσαμε και να μην υποφέρει κανένα παιδί στον κόσμο .
Οφείλω όμως κλείνοντας αυτή την ενότητα , να εκφράσω τον θαυμασμό μου για την πριγκίπισσα μου που δεν έχασε το χαμόγελό της και την υπομονή της και το αντιμετώπισε και αυτό με θάρρος και ωριμότητα ....Σε λατρεύω νεραϊδάκι μου ...
Έβγαλε το νάρθηκα 2 μέρες πριν τις καλοκαιρινές μας διακοπές και επιδόθηκε στα πρώτα μαθήματα κολύμβησης στον αδερφό της ...
Τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής μου με τα παιδιά μου χαρούμενα και υγιή ! 
Η Βάπτιση μας υπέροχη όπως και οι νονοί μας που τους αγαπάμε πολύ ! 
Και το όνομα αυτού Αντώνιος
Ο άντρας μου είναι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου .Κυριολεκτικά και αδιαμφισβήτητα . Όταν έχει αγκαλιά την Τίγρη του και το Λιοντάρι του δεν τον νικάει τίποτα !
 |
| Το πιο στυλάτο παρανυφάκι που έχει υπάρξει ποτέ ... |
Ο Τσολιάς μου και η Αμαλία μου !
Στα πρώτα του γενέθλια κύριος με παπιγιόν !
Αυτή η χρονιά ίσως είναι η σημαντικότερη της ζωής μου μέχρι τώρα....πέραν της ευτυχίας που μου προσφέρει ο άντρας μου και τα παιδιά μου, αλλάξανε πολλά στη ζωή μου , ξεκαθάρισαν κάποια πράγματα μέσα μου, μπερδεύτηκαν άλλα...μπήκαν άνθρωποι στη ζωή μου και βγήκαν (δυστυχώς) κάποιοι άλλοι ...το σημαντικό είναι ότι είμαστε όλοι εν ζωή και με υγεία που σημαίνει ότι όλα μπορούν να αλλάξουν και να γίνουν καλύτερα, ομορφότερα και πιο αισιόδοξα. Πήρα αποφάσεις που θα αλλάξουν όλη μας τη ζωή .Δεν το έκανα γιατί το ήθελα αλλά γιατί με ανάγκασαν ...στην αρχή ένοιωσα να ξεριζώνομαι, στη συνέχεια με έπεισα πως κάθε νέα αρχή είναι μια καλή αρχή ,,,τώρα νοιώθω μια μικρή μελαγχολία, άγχος για τα νέα δεδομένα και πίκρα για τις αιτίες ...Όπως είπα παραπάνω όμως το σημαντικότερο είναι η υγεία μας και αυτό είναι το μεγαλύτερό μου άγχος ...να είμαστε καλά ...αφού είμαστε καλά όλα θα πάνε καλά ,,,, Η πόρτα της καρδιάς μου είναι ανοιχτή για όσους θέλουν να επιστρέψουν ...Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνετε φίλοι μου !
.JPG)
